يكي از اين عوامل آدم ها هستند .
ترافيك آدم هاي پياده را مي گوييم ، يعني عابرين محترم .
همان طور كه پياده راه مي روند ، با هر قدم كه بر مي دارند ، باعث توقف خودرويي مي شوند . كساني كه مسيرشان را سريع تراز خودروها
طي مي كنند . ماشين ها هم به سختي مي خواهند همين كار را كنند. اما اين جاست كه در گزارش ها مي شنويم : در خيابان شاهدترافيكي سنگين ولي روان هستيم .
اما در شهرمان خيابان هايي داريم كه در مناطق مركزي و تجاري شهر قراردارند . اين خيابان ها با همه خيابان هاي شهر فرق دارند. اين جا همه
در حال دويدن هستند . انگار يك فيلم را دو سه برابر تند كرده اند . يك شتاب فراگير ، شامل همه ، پير و جوان ، زن و مرد ، پياده و سواره ، اما تقريبا اينجا عابرين تندتر ار خودروها در حركتند . چون راحت تر مي توانند از لابه لاي هر وسيله اي عبور كنند .
اين جا براي هر سواره اي اين توهم ايجاد مي شود كه در خيابان است يا پياده رو ؟
اگر اين مكان خيابان است و محل اتومبيل پس اين همه عابر ميان وسايل نقليه چه مي كنند و اگر پياده رو است پس وجود اتومبيل ها مفهومش چيست ؟
در اين خيابان ها هر لحظه كه دنده اتومبيل را عوض مي كنيد تا حركت كنيد ، نمي دانيد بايد رفت يا براي چندين بار توقف كرد تا يكي دو نفر عبور كنند و آنگاه ايستادن بسياري از خودروهاي ديگر و ... باز هم ترافيك سنگين . حالا فكر مي كنيد وجود چنين ترافيكي بر چه اساسي است ؟ همه اما بارها در چنين شرايطي در هر دو وجه قضيه قرار نگرفته ايم . چه به عنوان راننده يا مسافر يك خودرو كه عابرين به آن اجازه عبور را نمي دهد و چه به عنوان عابر پياده كه حق تردد رابا عبور بي نظم خود از خودرو ها گرفته و باعث ايجاد ترافيك شده است .
وقتي برايمان خط عابر پياده بي مفهوم ترين اجزاي اجراي قانون و حفظ سلامتي مان است ، ديگر چه انتظاري داريم كه حرمت اجتماعي و علامت جسمي مان توسط ديگران حفظ شود ؟
جالب است در چنين مواقعي اگر اتفاقي براي يك عابر بيفتد ، هيچ قانوني براي حريم او وجود ندارد و حتما راننده خودرويي كه طرف ديگر قضيه است مقصر است بله مي دانم احتياط، نخستين شرط رانندگي است ولي وجود اين شرط آن هم فقط براي راننده كافي نيست. چرا عابرين نبايد شروطي را براي تحقق مقررات قائل شوند؟ عابرين چه در مراكز شلوغ و چه در بزرگراههاي خلوت عامل بروز تصادف و ايجاد ترافيك هستند . آنها
با تردد بي نظم خود جز اختلال در رفت و آمد روان و ايجاد ترافيك هيچ نفعي نمي برند . شايد در مسيري ، عابرين پياده زودتر به انجام امورشان
برسند، اما حتما در ساعات بعدي ، خودشان از سواران خودرويي هستند كه در ترافيك حاصل از عبور متلاطم عابرين قرار گرفته اند و آن موقع با
انتقاد از عبور متلاطم عابرين قرار گرفته اند و آن موقع با انتقاد از كار اين عابرين ، لحظات قبلي خودرا ازياد مي برند.
آيا به خود مي گوييد: چون اينان كه سوار اتومبيل هستند و راحت نشسته اند تا به موقع به كارهايشان برسند ، بنابراين من كه پياده هستم ،
حق دارم هرگونه مي خواهم حركت كنم . چرا كه مانند مسافرين از امكانات رفاهي مثل قرار گرفتن در اتومبيل بهره اي ندارم و با دو پاي پياده ام
بايد به اندازه آنها از موقعيت استفاده كنم . پس حق رانندگان و مسافرين اين خودروها چه مي تواند باشد ؟ آنها به جرم سواره بودن بايد در ترافيكي كه پياده ها ساخته اند مجازات شوند ؟
يك بار ديگر به خاطر حفظ رفاه ، سلامت ، امنيت و شخصيت خودمان از خود بخواهيم شهروندي باشيم قانونمند . در هر شرايطي و با هر مكاناتي .
نظرات شما عزیزان:
|
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
